Święto wiosny

PRZEDSTAWIENIE SOLOWE

W starożytnym Rzymie,  w okresach niebezpieczeństwa lub niedostatku poświęcano u progu wiosny bogom, aby ich przejednać, ludzkie płody (ver sacrum).

Echem okrutnych przebłagalnych ofiar z ludzi (kobiet) u starożytnych Słowian jest „topienie Marzanny” – niegdyś część pogańskiego Jarego Święta. Unicestwiano w ten sposób symbolizującego zimę i śmierć kobiecego demona.

Słynny balet Diagilewa i Strawińskiego „Święto wiosny”, prowokacyjne arcydzieło awangardy, którego paryska premiera w 1913 roku uznawana jest przez wielu za początek ery Sztuki Nowej (i przewrotną zapowiedź apokalipsy obu Wielkich Wojen), odwołuje się wprost do słowiańskich obrzędów ofiarnych. Społeczność w orgiastycznym szale poświęca młodą kobietę na ołtarzu zmiany: odradzającej się po zimowej „śmierci” przyrody.

Związek figury „kozła ofiarnego” i wiosny stanowi kamień węgielny kultury naiwnej oraz niemal wszystkich religii i mitów, w tym oczywiście czerpiącej garściami z repetytoriów poprzedników religii chrześcijańskiej. Śmierć mitycznego Jezusa „za nasze grzechy” i jego mające dawać nam nadzieję na „życie wieczne” (sic!) zmartwychwstanie ma miejsce, a jakże, wiosną.

ŚWIĘTO WIOSNY Teatru A Part ma wymiar jak najbardziej doczesny, fizyczny, cielesny i ludzki. Przedstawienie łączy wątki osobiste, które stały u podstawy pracy nad spektaklem, z odniesieniami i motywami o charakterze uniwersalnym. To spektakl o przezwyciężaniu smutku po utracie, po utratach, o momentach przesilenia i przejścia, o złości, o procesie odradzania się i nabierania siły. O cyklu natury i naturze cyklu, którego każda z nas, każdy z nas jest lub będzie częścią. O zimach i wiosnach, których przeżywamy w życiu najwyżej kilkadziesiąt, a które są najoczywistszą metaforą ludzkiego losu.

Scenariusz i reżyseria: Marcin Herich
Ruch sceniczny, choreografia: Marcin Herich i Marlena Niestrój
Występuje: Marlena Niestrój
Muzyka: fragmenty utworów – Jean-Michel Blais, Gavin Bryars, Group 180, David Lang, Alexandre Lansqui, Daniel Lentz, Merzbow, Phill Niblock, Arvo Pärt, Jochen Vogel
Czas trwania spektaklu: 55 minut

Fotografie: Rafała Sandecki

DOTYCHCZASOWE PREZENTACJE

– 17 lutego 2019 (pokaz przedpremierowy);
– 4 marca 2019, Katowice (pokaz przedpremierowy);
– 13 czerwca 2019, Katowice (premiera, Międzynarodowy Festiwal Sztuk Performatywnych A Part);
– 13 października 2019, Katowice (Metavera Art Festival);
– 25 stycznia 2020, Katowice;
– 30 i 31 października 2020, Katowice;
– 2 kwietnia 2021, Katowice;
– 13 czerwca 2021, Katowice (Międzynarodowy Festiwal Sztuk Performatywnych A Part)
– 1 września 2021, Budapeszt, Węgry (Bakelit Multi Art Center, L1danceFest)
– 7 grudnia 2021, Wrocław (Scena na Grobli, Instytut Grotowskiego)