Ona

„Ona” jest próbą przedstawienia wewnętrznego świata kobiety, z jej przemianami i uwikłaniami. Jest to metaforyczna podróż w meandry jej świadomości, poznawania samej siebie i przezwyciężania tego, co ją więzi i ogranicza. Świat kobiet konstytuuje się na nowo. Odkąd kobiety otrzymały oficjalne prawo głosu, na nowo poszukują sposobu wyrażania się w świecie, odrzucenie starych norm jest długotrwałym i często bolesnym procesem. Wola bycia wolną zderza się z przestarzałym oprogramowaniem społeczeństwa, uwarunkowanego zwyczajami i tradycją. Jednostkowa wolność i wewnętrzna uczciwość często przegrywają z narzuconymi oczekiwaniami. Ona sama jest zagubiona w tym kim jest a kim powinna być. Czy poszukiwanie samej siebie powinno mieć jakieś ramy i ograniczenia? Odrodzenie kobiet to piękny, ale też bolesny czas samotnych rozterek i konieczności pójścia własną drogą, odrzucając to, co konwencjonalne i to, co już się nie sprawdza.

Kobieta chcąc opuścić utarte ścieżki musi zgładzić cząstkę siebie, która się boi i ze strachu chce siebie ograniczać i zamykać w dobrze znanym, lecz ciasnym świecie. Zerwanie z imperatywem odgrywania „modelowych” ról i piętnowania odrębności stało się koniecznością wobec nas samych i kolejnych pokoleń kobiet, które będą mogły samostanowić o sobie już bez dzisiejszych dylematów. Jesteśmy na drodze do wolności, ale nie jesteśmy jeszcze w pełni wolne. Jesteśmy uwięzione w umysłach naszych matek, ciotek i babć. One nie miały takich możliwości jak my i one gdzieś tam z tyłu głowy będą ciągle podpowiadały to, co kobieta powinna a czego nie może. Musimy przełamać ten wewnętrzny głos. Zaryzykować ośmieszeniem, upadkiem, błędem i cierpieniem, aby się wyzwolić i odzyskać swoje życie.

“Ona” is an attempt to present the inner world of a woman, with her transformations and entanglements. It is a metaphorical journey into the meanders of her consciousness, getting to know herself and overcoming what binds her and limits her. The women’s world is being constituted anew. Since women have been given the official right to vote, they are looking for a new way of expressing themselves in the world, rejecting old norms is a long and often painful process. The will to be free collides with the outdated software of society, conditioned by customs and tradition. Individual freedom and internal honesty often faile in front of imposed expectations. Woman is lost in who she is and who she should be. Should the search for oneself have any framework and limitations? The rebirth of women is a beautiful, but also painful time of lonely dilemmas and having to go your own way, rejecting what is conventional and what does not work anymore.
A woman wanting to leave the beaten paths must destroy a part of herself who is afraid and who for fear wants to limit herself and lock herself in a well-known but cramped world. Breaking with the imperative of playing “model” roles and stigmatizing separateness has become a necessity for ourselves and subsequent generations of women who will be able to self-decide about themselves without today’s dilemmas. We are on the road to freedom, but we are not yet completely free. We are trapped in the minds of our mothers, aunts and grandmothers. They did not have such opportunities as us and they somewhere in the back of the head will constantly suggest what a woman should and cannot do. We must break this inner voice by risking of ridicule, fall, error and suffering to free yourself and regain your life.

Koncepcja: Marlena Niestrój, Katarzyna Kurzeja
Reżyseria: Katarzyna Kurzeja
Obsada: Marlena Niestrój
Zdjęcia: Ashley Herrenschmidt-Moller
Francja, 2019