Jak zaakceptować stratę i wybrać życie

Gdy przeżywasz stres Twój organizm wchodzi w tryb walki lub ucieczki. Utrata bliskiej osoby bywa ogromnym stresem. Czas żałoby jest czasem, kiedy człowiek z uwarunkowań kulturowych lub społecznych zamyka się w sobie i izoluje. W pewnym sensie „zastyga” w bezruchu. To nie pomaga zredukować stresu. Wręcz przeciwnie – pogłębia to uczucie żalu i rozpaczy. Nasz układ immunologiczny potrzebuje kontaktów z innymi oraz ruchu.

Żałoba nie musi dotyczyć jedynie śmierci partnera. Jest wielowymiarowa. To czas integracji straty i pożegnania starych historii, programów i iluzji. Poczucie straty łączy się z poczuciem przywiązania. Przywiązania tworzą stagnację.

Dlatego zapraszam Cię do tańca.

Taniec w naturalny sposób pobudza całe ciało i wszystkie jego punkty, które łączą nas ze sferą emocji i odczuć. Ciało ma swoją mądrość oraz własne metody samoregulacji. Dla mnie najmądrzej jest sięgać po to, czego nie trzeba nadmiernie wyjaśniać i tłumaczyć, a co się czuje indywidualnie, bardzo intymnie i co przynosi prawdziwą ulgę oraz przywraca kontakt ze sobą. Taniec najszybciej ze znanych metod redukuje napięcia w ciele i umyśle. Usprawnia oddech, poprawia koordynację, równowagę, elastyczność i samopoczucie.

Jeśli trudno Ci rozmawiać o swoich trudach, kłopotach lub rozmawianie Ci po prostu nie wystarcza, proponuję wyrzucenie tego, co Ci ciąży poprzez ruch.

Jeśli chcesz poczuć i rozpoznać, co u Ciebie słychać w ciele, czuciu i emocjach, to serdecznie zapraszam do wspólnego tańca.

Jeśli na co dzień Twoja lista zadań i pośpiech nie uwzględniają Twojego samopoczucia, a jedynie wyczerpują Twoje cenne zasoby energetyczne, to tym bardziej zapraszam Cię na zajęcia ze mną.

Jeśli przeżywasz ciężką chwilę, która zamknęła Cię na kontakty ze sobą i innymi to zapraszam Cię to

Warsztaty te dedykowane są każdej osobie pragnącej:

• wyrzucić z siebie żal, smutek i poczucie porażki,
• odpuścić i odreagować stres,
• poczuć się lżej we własnym ciele i życiu,
• ugruntować kontakt z ciałem,
• poczuć radość swobodnego ruchu.

Podczas warsztatów sięgniemy do transformującej pracy z lustrem oraz oddechem. Będziemy identyfikować blokujące nas przekonania oraz emocje, które odpuścimy, wytańczymy i pożegnamy.

Warsztaty odbywają się online. Składają się z trzech spotkań online po 2h.

Zapraszam serdecznie do spotkania w małych grupach.

Te warsztaty stworzone są z myślą o kobietach, które straciły swoich partnerów, mężów, kochanków, niezależnie czy powodem rozstania była śmierć czy życie. Myśl o stracie jest pierwszą, która następuje po odejściu tak bliskiej osoby. Moją intencją jest jednak, aby po zajęciach kobiety te nie myślały o stracie, ale miały poczucie wzbogacenia o doświadczenie śmierci lub rozstania z szacunkiem do własnej historii i wolnej woli osoby, która odeszła. Śmierć nie musi być dosłowna, czasem boli mocniej ta symboliczna, gdy żegnasz się z drugim człowiekiem i całym pakietem marzeń, planów i przeżyć z nim związanych. W każdym przypadku stajesz wobec konieczności zmiany, przeformułowania Twojego świata i jego punktów odniesienia. Tym samym kolejny raz stajesz na początku drogi do własnej wolności, prawdy i mocy. Im uczciwiej wobec samej siebie przejdziesz tę drogę, tym lepiej dla Ciebie.

Odważam się oferować Ci pomoc, gdyż osobiście przeżyłam śmierć męża. Chciałabym podzielić się moją drogą i odkryciami, gdyż może dzięki temu będzie Ci łatwiej odnaleźć siebie w nowej sytuacji.

Odważam się oferować Ci wsparcie, gdyż osobiście przeżyłam rozwód. Różnica między wdowieństwem a rozwodem jest taka, że pierwszy stan często wzmacnia pozytywny obraz partnera (nierzadko nawet go idealizując), drugi wręcz przeciwnie. Ten stan negacji trwa dopóty, dopóki nie uzmysłowisz sobie, że po prostu wasz wspólny taniec damsko-męski się skończył. To pozwala pójść naprzód bez żalu i szukania winnych.